Μέσα από τις στάχτες κάτι ελπιδοφόρο

Καλησπέρα σε όλους.
Μετά το πρώτο εισαγωγικό κομμάτι και με αφορμή τις πυρκαγιές που για μια άλλη φορά κατακαίουν τον τόπο μας, βρήκα την ευκαιρία να εκθέσω κάποιες σκέψεις μου. Σήμερα και για αρχή δεν θέλω να μπώ στη διαδικασία της καταγγελίας, της διαπίστωσης των βαθύτερων αιτίων, του καταλογισμού των όποιων ευθυνών και της ανάδειξης των πιθανών λύσεων του προβλήματος. Ίσως κάποια άλλη φορά. Ας πούμε και κάτι ευχάριστο. Διαπίστωσα λοιπόν και εγώ οτι μέσα από καταστροφικά γεγονότα μπορούν να ξεπηδήσουν και αισιόδοξα μηνύματα.
Το πρώτο είναι η οργάνωση (αν μπορεί να μιλήσει κανείς για οργάνωση στη συγκεκριμένη περίπτωση) της συγκέντρωσης μπροστά στη Βουλή ως ένδειξη διαμαρτυρίας για την πρόσφατη πυρκαγιά στην Πάρνηθα και για την περαιτέρω υποβάθμιση του περιβάλλοντος στην πολύπαθη Αθήνα. Το γεγονός οτι αυτή η συγκέντρωση ξεκίνησε από μηνύματα που κάποιος απλός πολίτης έστειλε μέσω του κινητού του, χωρίς να μεσολαβήσουν οι γνωστοί καπηλευτές της περιβαλλοντικής μας ευαισθησίας, αναδεικνύει τη δύναμη που έχει στα χέρια του καθένας από εμάς, ιδιαίτερα σήμερα που η κινητή τηλεφωνία και το διαδίκτυο δίνουν το δικαίωμα σε μία εναλλακτική και γρήγορη πληροφόρηση και ενημέρωση. Για την επιτυχία βέβαια της συγκέντρωσης χρειάστηκε να μεσολαβήσουν και οι γνωστοί δίαυλοι της "πληροφόρησης" (τηλεοράσεις, ραδιόφωνα και εφημερίδες-περιοδικά) οι οποίοι βρήκαν στο εγχείρημα ένα χαριτωμένο, διαφορετικό και ανώδυνο για το σύστημα, τρόπο αντίδρασης, γι΄αυτό και το ενίσχυσαν. Ταυτόχρονα παρείσφρυσαν και λίγοι αυτοί τη φορά οργανωμένοι "περιβαλλοντικοί" συνδικαλιστές, αλλά δεν αλλοίωσαν τον χαρακτήρα αυτής της εκδήλωσης. Όπως και να έχει το ζήτημα, είναι μια ελπιδοφόρα πρωτοβουλία που μακάρι να επαναληφθεί στο μέλλον και να μην εξελιχθεί σε ένα καινούργιο τρόπο καπελώματος, εξαπάτησης και χειραγώγησης των μαζών, από όσους έχουν αρχίσει να ξερογλείφονται από την επιτυχία αυτή.
Το δεύτερο θετικό στοιχείο είναι η αυθόρμητη συμμετοχή των κατοίκων της περιοχής του Υμηττού (και όχι μόνο αυτών) στην κατάσβεση της συγκεκριμένης πυρκαγιάς (όπως έγινε και με τους εθελοντές στην Πάρνηθα). Έστω κι αν η αντίδραση πολλών από αυτούς υπήρξε ιδιοτελής, αφού ήταν ορατός ο κίνδυνος να καούν τα ίδια τους τα σπίτια, το αποτέλεσμα ήταν να ενισχυθεί ο εθελοντισμός ως νοοτροπία. Η συμμετοχή του πολίτη στα κοινά δεν πρέπει να περιορίζεται μόνο κάθε 4 ή 5 χρόνια στην ανάδειξη των εκπροσώπων του στα πολιτικά αξιώματα, αλλά να είναι μία καθημερινή υπόθεση. Από την παρέμβαση και την αντίδρασή του σε όποια αυθαιρεσία καταστρατηγεί τα δικαιώματά του, στην ενίσχυση των θετικών πρωτοβουλιών που λαμβάνονται για τη διατήρηση και τη περαιτέρω βελτίωση της ποιότητας ζωής του. Όπως έχει γίνει κατανοητό από το πρώτο κείμενό μου, δίνω πολύ μεγάλη σημασία στο τι μπορεί να κάνει ο καθένας μας ξεχωριστά, χωρίς να περιμένει πάντα τον Άλλο να βγάλει το φίδι από την τρύπα. Και το ευχάριστο είναι οτι τις τελευταίες μέρες πολλοί συμπολίτες μας τόλμησαν και έκαναν το ένα βήμα μπροστά που τους αντιστοιχούσε.