Internet, δημοσιογραφία των πολιτών και ενημέρωση (μέρος 6o: press-gr)

Όταν ξεκινούσα τη σειρά των κειμένων αυτών για τη δημοσιογραφία των πολιτών, αφορμή είχε αποτελέσει το press-gr.blogspot.com και είχα σκοπό να καταλήξω σε αυτό, αφού όμως θα είχα ερευνήσει αρκετά το θέμα μου και θα έβγαζα συγκεκριμένα συμπεράσματα. Τελικά το press-gr αποτελεί για μένα (με την μορφή που λειτουργεί) μία από τις χειρότερες μορφές δημοσιογραφίας, γιατί είναι δημοσιογραφία κουκουλοφόρων, που ασκείται και κατευθύνεται από επωνύμους δημοσιογράφους, άθλια υποκείμενα που κρύβονται πίσω από τη δημοσιογραφία των πολιτών, υποβιβάζοντας το επάγγελμά τους, και παίρνοντας στο λαιμό τους δεκάδες και εκατοντάδες απλούς πολίτες που, γράφοντας στο blog αυτό και σε άλλα παρόμοια, πίστεψαν στην υπόθεση της ανεξάρτητης δημοσιογραφίας. Το internet σήμερα έχει αλωθεί από "αποκαλυπτικούς" δημοσιογράφους, που ανά ομάδες ή και μεμονωμένοι, γράφουν ανώνυμα τα παραπολιτικά τους, σπέρνοντας φήμες, θίγοντας υπολήψεις, τα διακινούν από ιστοσελίδα σε ιστοσελίδα ή στην τηλεόραση, αφού συνήθως γνωρίζονται και μεταξύ τους, χωρίς να δίνουν κανένα λογαριασμό (σε αντίθεση με ότι συμβαίνει στα μέσα που εργάζονται), ασύδοτοι, θεωρώντας οτι μπορούν να συκοφαντούν και να αφήνουν υπονοούμενα χωρίς να λογοδοτήσουν. Χρησιμοποιούν για τους ιδιοτελείς σκοπούς τους το internet, γνωρίζοντας οτι το νομικό καθεστώς είναι ασαφές, οτι η απλή συκοφαντική δυσφήμηση δεν αποτελεί κακούργημα και οτι το διαδικτυακό κοινό, άμαθο από μηχανορραφίες τέτοιου τύπου, διψασμένο για ενημέρωση, θα πέσει στην παγίδα της δήθεν δημοσιογραφίας των πολιτών. Η αποκάλυψη του δημοσιογράφου και διευθυντή σύνταξης (!) του Κόσμου του Επενδυτή κ.Καψαμπέλη ως ενός από τους εγκεφάλους του εγχειρήματος του press-gr, και η οικτρή εικόνα που έδωσε στο κοινό, ανέδειξε το πρόβλημα της υπόγειας διείσδυσης του δημοσιογραφικού κόσμου στο internet και δίνει την πιθανή ζοφερή εικόνα της μελλοντικής επαγγελματικής δημοσιογραφίας. Η ασυδοσία και ανωνυμία των επαγγελματιών δημοσιογράφων του press-gr και της έλλειψης κάποιας μορφής ελέγχου-μετριασμού (moderation) στα σχόλια των κειμένων του, υπονομεύει την πραγματικά αξιέπαινη προσπάθεια των απλών πολιτών να συμμετάσχουν με τα κείμενά τους σε ένα εγχείρημα, του οποίου η εμβέλεια ταρακούνησε το σύστημα της ενημέρωσης στην Ελλάδα.

Το press-gr.blogspot.com ξεκίνησε τον Ιουλιο του 2006. Τα πρώτα κείμενα, ανώνυμα πάντα, ασχολούνταν μόνο με τα παραλειπόμενα της πολιτικής, με υπονοούμενα, θυμίζοντας κακές στιγμές της καθημερινής και εβδομαδιαίας δημοσιογραφίας. Βλέποντας την σημερινή εικόνα του blog, δεν θα μπορούσαμε να φανταστούμε πώς ήταν στο ξεκίνημά του. Ευτυχώς υπάρχουν τα αρχεία του για να μας το υπενθυμίζουν. Το εικονίδιο (αντί φωτογραφίας) που συνοδεύει το profil του blog, στη δεξιά πλευρά της ιστοσελίδας, παραπέμπει σε πράκτορα, ενδεικτικό της φιλοσοφίας του blog.


Η συγγένεια με την κλασσική δημοσιογραφία φαίνεται από τις τακτικές του press-gr: "Διαβάστε αύριο, Παρασκευή, στο Press-gr.blogspot.com μια σημαντική αποκάλυψη που θα κάνει αίσθηση..." (7/9/2006). Τίποτα δεν θύμιζε δημοσιογραφία των πολιτών. Ήταν εμφανές οτι όσοι δημιούργησαν το blog και έγραφαν τα κείμενα, ήταν δημοσιογράφοι ή βρίσκονταν κοντά σε δημοσιογραφικές πηγές και πολιτικούς. Κανένας απλος πολίτης, όση πρόσβαση και να έχει στις πηγές των ειδήσεων, δεν θα έγραφε πολιτικά παραλειπόμενα και εμπιστευτικές πληροφορίες αυτού του τύπου. Πολλές φορές οι πληροφορίες αυτές αποδείχτηκαν εκ των υστέρων φούσκες: "Προς συγχώνευση ΔΟΛ - "Εθνος"!(22/9/2006), "Ο κύβος ερρίφθη. Η απόφαση για πρόωρες εκλογές από σήμερα είναι δεδομένη" (8/11/2006)."Πληροφορίες λένε ότι ενδιαφέρον να την αγοράσει (την Ελευθεροτυπία) δείχνει ο επιχειρηματίας Δ. Κοπελούζος που έχει ήδη ένα ποσοστό".(29/11/2006)."Εκδίδει free-press με τους καλλιτεχνικούς συντάκτες ο Βουλγαράκης"! (14/1/2007)."Η κάθοδος Χατζηνικολάου στις εκλογές" (17/1/2007).
Η πρώτη φορά που εμφανίζεται κείμενο με ονοματεπώνυμο είναι στις 13/1/2007 από το δημοσιογράφο Δημήτρη Μαλαβετα από το Μεσολόγγι, έξι μήνες μετά την έναρξη του blog! Έκτοτε η συμμετοχή επωνύμων και ανωνύμων, δημοσιογράφων και πολιτών, άρχισε να αυξάνεται, όσο αυξανόταν και η επισκεψιμότητα, για να φτάσουμε στο τέλος του 2007 να έχουν γράψει επώνυμα ή με ψευδώνυμο πάνω από 500 άτομα! Η ελευθερία του λόγου (μέχρι την ασυδοσία) έδινε την δυνατότητα σε πολίτες όλων των πολιτικών αποχρώσεων να στέλνουν τα κείμενά τους προς δημοσιοποίηση. Ανάμεσά τους γνωστοί και μη εξαιρετέοι: Δημήτρης Ρέλλος (με χόμπυ τη ρίψη καφέδων) και κείμενα του στυλ: "Να, γιατί έριξα τον καφέ......στον Ευάγγελο Βενιζέλο!" (28/9/2007), ο υποψήφιος ... πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Δημήτρης Τζιώτης, ο δημοσιογράφος Δημήτρης Λυμπερόπουλος και άλλοι.
Το τελευταίο διάστημα η ανωνυμία πολλών δημοσιογραφικών κειμένων, είχε αντικατασταθεί από ψευδώνυμα του τύπου Άγιος, Διαπορών, Αιθεροβάμων, Μέγας Ιερομνήμων (αυτός φυσικά στο εκκλησιαστικό ρεπορταζ), αλλά και απίθανα επώνυμα όπως Γιάννης Αγιάννης ή Γιάννης Πρωινός. Η κατάσταση δε στα σχόλια ξεπερνούσε τα όρια της χυδαιότητας, σε σημείο που οι ίδιοι οι αναγνώστες να παραπονεθούν στο blog με κείμενά τους.
Πάντως τα ενυπόγραφα κείμενα αυξήθηκαν συν τω χρόνω, με συνέπεια τα ανώνυμα δημοσιογραφικά κείμενα να μειωθούν κατ'αναλογία. Συνεχίστηκε δε η δημοσιοποίηση ψευδών ειδήσεων:
"Οι εκλογές θα γίνουν τον Μάρτιο του 2008...Αυτά έμαθε το Press-gr από τις νεοδημοκρατικές πηγές του". (6/3/2007)."Τη θέση του Πασαλάρη θα πάρει ο Φυντανίδης στον Ελεύθερο Τύπο ως αρθρογράφος".(9/3/2007)."Με το ΠΑΣΟΚ ο Νίκος Κωνσταντόπουλος! Επικεφαλής στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας". (17/5/2007) [την επόμενη μέρα το ίδιο το press-gr επισημαίνει: "Παραδημοσιογραφική ιστοσελίδα" μας αποκαλεί η "Αυγή", γράφοντας για το θέμα Κωνσταντόπουλου"!!!)(18/5/2007)]."Ακυρώνεται η εκλογή του δημάρχου Αμαρουσίου Γ. Πατούλη...επειδή δεν είχε εφαρμόσει σωστά την ποσόστωση των γυναικών." (8/6/2007)."Η κυτταροθεραπεία έκανε τη ζημιά...στο συκώτι του Αρχιεπισκόπου" (20/6/2007)."Ο Θ. Βενιάμης αγόρασε το Πρώτο Θέμα"(12/7/2007)."Τελειώνει από το Alter o Τέρενς Κουϊκ" (7/11/2007).
Διαβάζοντας ορισμένες ενυπόγραφες ειδήσεις, μόνο θυμηδία μπορούν να σου προκαλέσουν:
"Χτυπήθηκε με δέσμη ακτινοβολίας ο Χριστόδουλος; (από τις μυστικες υπηρεσιες των ΗΠΑ και έπαθε καρκίνο)"(19/6/2007) (εδώ το κείμενο είναι του Θωμα Ακρωτηριανάκη)."Ευχάριστα νέα, φήμες από το Μαϊάμι! Οι εξετάσεις εκεί έδειξαν ότι η κατάσταση της υγείας του Μακαριότατου είναι καλύτερη απ' ο,τι νομιζόταν και ότι γι'αυτό δεν χρειάζεται -και δεν θα- υποβληθεί σε μεταμόσχευση ήπατος" (12/9/2007) (πάλι του Θωμα Ακρωτηριανάκη)."Το ΚΚΕ έχει δημοσκόπηση που φέρνει το ΠΑΣΟΚ μπροστά!" (14/9/2007) (προεκλογικό του Αλέξη Μυρτάλη)


Η τακτική του press-gr ήταν πονηρή: θέλησε να νομιμοποιήσει ένα καθαρά δημοσιογραφικό ανώνυμο blog με τη συμμετοχή του κοινού, και να κερδίσει επισκεψιμότητα από αυτό. Γι΄αυτό και τα κείμενά του χωρίζονται σε 2 μεγάλες κατηγορίες:
1.Τα ανώνυμα ή ψευδώνυμα παραπολιτικά, κουτσομπολίστικα, συκοφαντικά, κείμενα με υπονοούμενα, που γράφονται από τους διαχειριστές και τη δημοσιογραφική ομάδα και πιθανώς και από κάποιους γνωστούς στις παρυφές της. Συνήθως είναι πολύχρωμα (και πιό εντυπωσιακά) και με μεγαλύτερες γραμματοσειρές.
2.Τα υπόλοιπα κείμενα, συνήθως επώνυμα, συχνά από απλούς πολίτες, είτε αφορούν τοπικού ή συντεχνιακού ενδιαφέροντος θέματα, είτε πρόκειται για αναλύσεις της τρέχουσας επικαιρότητας, είτε πρόκειται για προσωπική διαφήμιση ή δημόσιες σχέσεις. Συνήθως είναι μονόχρωμα.
Η απάτη βρίσκεται στην συνύπαρξη των κειμένων των 2 κατηγοριών, χωρίς να ξεκαθαρίζεται η ταυτότητα των διαχειριστών του blog. Οι υπεύθυνοι του blog χρησιμοποιούσαν την δυναμική συμμετοχή του κοινού για να περάσουν πιο εύκολα τις επιδιώξεις τους μέσα από τα ανώνυμα κείμενα. Ο αναγνώστης, διψασμένος για εναλλακτική ενημέρωση, διάβαζε αναγκαστικά τόσο τις επώνυμες καταγγελίες ή τις ανησυχίες του απλού πολίτη, όσο και τα ανώνυμα ρυπαρογραφήματα. Ποιοί όμως βρίσκονταν πίσω από την "δημοσιογραφία των πολιτών";
Σε συνέντευξη που έδωσε το press-gr (ποιοί από όλους;) στην Lifo και στην ερώτηση πόσα άτομα αποτελούν τον πυρήνα του press-gr, η απάντηση είναι η ακόλουθη:
"Καμιά ντουζίνα...Το «ατού» μας είναι ότι συμμετέχουν άνθρωποι έξω από τη μιντιακή και πολιτική κοινωνία. Το πιο σημαντικό είναι ότι οι «εαυτοί» μας είναι πλέον οι χιλιάδες που δεν διαβάζουν απλώς, αλλά συμμετέχουν στη διαμόρφωση του press-gr....Η ανωνυμία, σε αυτήν την εποχή της χειραγώγησης, αποτελεί εγγύηση, ένα εργαλείο αντίστασης στην προσπάθεια ποδηγέτησης συναισθημάτων, πληροφοριών, ιδεών και αξιών. Ταυτόχρονα, όσο κι αν ακούγεται αντιφατικό, οδηγεί σε συμπεριφορές υψηλής υπευθυνότητας".
Σήμερα η απάντηση αυτή ηχεί κακόγουστα.
Ενδιαφέρον έχει να δούμε τους επώνυμους αρθρογράφους του press-gr. Ο πολυγραφότερος από τους επώνυμους αρθρογράφους του press-gr είναι ο Χρήστος Λουτράδης με περισσότερα από 200 κείμενα σε λιγότερο από 1 χρόνο (όταν ο αμέσως επόμενος δεν ξεπερνά τα 50)! Στο internet έχει αφήσει το στίγμα του ως φοιτητής Παντείου Πανεπιστημίου το 2005 (έχει σημασία αυτό για τη συνέχεια), γράφοντας σε ιστοσελίδες όλων των πολιτικών αποχρώσεων, ενώ στη συνέχεια αναφέρεται ως απόφοιτος Παντείου Πανεπιστημίου. Nα σημειωθεί οτι στη lifo έχει γράψει στο παρελθόν ως blogger της και στο τελευταίο κείμενό του παραπέμπει πλέον στο press-gr για τη συνέχεια (6/2007). Υπήρξε συνεργάτης του journalism.gr μέχρι τον Οκτώβριο του 2006 (τα κείμενα του site, που έχει διακόψει τη λειτουργία του, δεν είναι προσβάσιμα πλέον). Κάποια από τα μέλη του journalism.gr μεταξύ των οποίων και ο κ.Λουτράδης είναι και αρθρογράφοι του παλιότερου press-bank.gr (από τον τίτλο του φαινεται πώς προέκυψε το press-gr).
Τα κείμενα του κ.Λουτράδη έχουν το χαρακτήρα ανάλυσης και προς τιμή του διαχώρισε τη θέση του όταν το θέμα της ανωνυμίας και της συκοφαντίας πήρε διαστάσεις. Σε κείμενό του στο press-gr τον Νοέμβριο του 2007 με τίτλο "Αλητεία..." γράφει: Οπως επέλεξα απο την πρώτη στιγμή να εκτεθώ με ονομα και επίθετο με τις παθογένειες μου τις υπερβολές μου και τα λάθη μου, έτσι καλώ ολους μας να κάνουμε το Διαδικτυο και τον χώρο εδώ πηγή Πολιτισμένου Διαλογου, με είδησεις ΤΣΕΚΑΡΙΣΜΕΝΕΣ και οχι σπεκουλες. Το κείμενο αυτό δημοσίευσε και στο www.press-bank.gr.
Η ηλεκτρονική αυτή εφημερίδα (press-bank.gr), που έχει ξεκινήσει από το 2004, είναι το διαδικτυακό «βήμα» της Εταιρίας Δημοσιογραφικών Μελετών, μιάς μη κερδοσκοπικής (;) εταιρίας. Η Εταιρία δρα από το 1968 (τότε με την επωνυμία: Ελληνικό Πρακτορείο Δημοσιότητος, τη διεύθυνση του οποίου ανέλαβε το 1998 ο Μάκης Βραχιολίδης).


Από τον Νοέμβριο του 2007 το press-bank.gr έχει μπεί σε έντονη φραστική αντιπαράθεση με αρθρογράφους του press-gr που γράφουν με ψευδώνυμα, στέλνοντας ακόμα και κείμενο στο press-gr.
Διαβάζουμε (τα πιό ευπρεπή) αποσπάσματα κειμένων της ιστοσελίδας του press-bank.gr: "TA ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΙΝΤΕΡΝΕΤ… PRESS-GR & BLOOPERS TEAM – ΑΓΙΟΣ". Από μηνών αρχίσαμε εκστρατεία εναντίον μασκοφόρων που χρησιμοποιούν το διαδίκτυο για να υβρίζουν τους πάντες εκ του ασφαλούς, κρυπτόμενοι στις σπηλιές της μόνιμης ψυχοπάθειάς τους. Και ασφαλώς δεν είμαστε εναντίον των BLOGS. Είμαστε απλά εναντίον της χυδαιότητας που πηγάζει από πολλούς εξ αυτών. Και στη συνέχεια: Το μπλογκ που έστησαν –δημοσιογράφοι κι όχι μπλόγκερς αυτό να μη το ξεχνάμε… πάει κατά διαόλου… Και κρίμα! Πολύ κρίμα! Εμείς … που ξέρουμε τα γενοφάσκια της την press-gr… μια και είμαστε η μήτρα τους… θα τους στηρίξουμε –ανεξάρτητα από την τύχη των εμφανιζόμενων, ως εμπλεκομένων σε αταξίες…Το εγχείρημα τους δεν πρέπει να πεθάνει… Ας επικοινωνήσουν, αν θέλουν… Εμείς έχουμε διεύθυνση… δεν κρυβόμαστε… και το ξέρουν. Σε άλλο post, απειλεί το press-gr οτι θα το ξεμπροστιάσει και οτι γνωρίζει πολλούς απόφοιτους του Παντείου που είναι συνεργάτες-μέλη του. Ονόματα πάντως δεν μάθαμε. Όσο για πολλά από τα προηγούμενα άρθρα του press-bank.gr, η φρασεολογία κινείται μεταξύ γηπέδου και καφενείου.
Όπως καταλαβαίνετε, έχουμε να κάνουμε με μία "αξιοπρεπέστατη" μορφή δημοσιογραφίας. Το press-bank.gr μας προτείνει να σπουδάσουμε στα μαθήματα της Εταιρίας Δημοσιογραφικών Μελετών: "Ο υπέροχος κόσμος της Δημοσιογραφίας μέσα από απλά εν τη πράξει μαθήματα με e-mail-Fax!!" (τα θαυμαστικά δικά τους). Το κόστος των σπουδών; 400 ευρώ μαζί με το ΦΠΑ, το οποίο κατατίθεται σε Τράπεζα. Πρόσφατα μάλιστα δημιούργησε και τη Διεθνή Ένωση Συντακτών Διαδικτυου (!!!), που όπως μαθαίνουμε "πρόκειται για επαναστατική καινοτομία, που προβλέπεται να διαδραματίσει καταλυτικό ρόλο στα του Τύπου".
Από το press-gr στο press-bank.gr, από τη Σκύλλα στη Χάρυβδη δηλαδή.
Υπάρχει και έτερος "blogger" που φαίνεται επίσης να γνωρίζει πρόσωπα και πράγματα για το press-gr. Ας τον γνωρίσουμε καλύτερα.
Αφορμή αποτέλεσε η εντυπωσιακή αποκάλυψη του press-gr στις 6/11/2007 για την κατάθεση των 5,5 εκατομμυρίων του Θέμου Αναστασιάδη. Με το φτωχό μου μυαλό σκέφτηκα: πώς μπορεί ένας πολίτης-δημοσιογράφος να έχει τέτοια πληροφορία; ή θα πρέπει να γνωρίζει πρόσωπα και πράγματα σχετικά με το Πρώτο Θέμα και τον κ.Αναστασιάδη προσωπικά ή θα πρέπει να έχει πρόσβαση στις υπηρεσίες πάταξης του οικονομικού εγκλήματος.


Την επομένη της αποκάλυψης το blog Ενημέρωση χωρίς όρια (http://stavros-marinis.blogspot.com), υποστηρίζει με σιγουριά οτι τα χρήματα δεν είναι του Αναστασιάδη: "Και βέβαια !!! βρέθηκαν αδήλωτα χρήματα σε λογαριασμό του Θέμου και μάλιστα το ποσό ξεπερνάει τα 5 εκατομμύρια ευρώ που αναφέρει το ρεπορτάζ αλλά τα χρήματα αυτά δεν είναι δικά του". Η ηλεκτρονική διεύθυνση της ιστοσελίδας, μας δίνει το όνομα του blogger: Σταύρος Μαρίνης, ενώ στο προφίλ, μας εκμυστηρεύεται οτι ασχολείται με την επικοινωνία ή τα ΜΜΕ. Ο Σταυρος Μαρινης, τον Νοέμβριο, σε post στο οποίο αναδημοσιεύει το κείμενο του κ.Λουτράδη με τίτλο "Αλητεία...", υποστηρίζει οτι στο press-gr οι ιδιοκτήτες δυστυχώς είναι ανώνυμοι εάν και πολύ γνωστά πρόσωπα της ελληνικής δημοσιογραφίας, χωρίς όμως να τους κατονομάζει. Στο blog του που δημιούργησε την άνοιξη του 2007 και στο οποίο μέχρι το φθινόπωρο υποστήριζε εθνικιστικές απόψεις ("Προσωπικά θα παραμείνω εθνικιστής", προβολή Χρυσής Αυγής), ανέβαζε "καλλιτεχνικές" φωτογραφίες και καταφερόταν εναντίον του Πρωτου Θέματος και του Τριανταφυλλόπουλου, ξαφνικά γύρισε υπέρ του τελευταίου. Ψάχνοντας το όνομα Σταύρος Μαρίνης, οδηγήθηκα στην δημοσιογραφική ομάδα του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου (Ζούγκλα και Κίτρινος Τύπος) με μακροχρόνια συνεργασία μαζί του. Αν πρόκειται για το ίδιο πρόσωπο, γιατί δεν αναφέρει την ιδιότητά του στο blog του, όπου πλέον λιβανίζει τον Τριανταφυλλόπουλο γράφοντας κάθε λίγο και λιγάκι πόσο καλός είναι και πόσο μεγάλα ποσοστά έκανε η εκπομπή του, ενω επιτίθεται όψιμα και επανειλλημένα (11/2007) στον έτερο ιδιοκτήτη του Πρώτου Θέματος, Αναστάσιο Καραμήτσο, για διάφορα ζητήματα. Τι συμφέρον έχει για αυτή την προσωπική επίθεση στον Καραμήτσο, τι γνωρίζει για το press-gr, από πού τα γνωρίζει και τι παιχνίδι παίζει μέσα από το blog του;


Να θυμίσω οτι σε πρόσφατη τηλεοπτική εκπομπή του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου με καλεσμένο τον κ.Καψαμπέλη, ως απάντηση στη φράση του Καψαμπέλη οτι το press-gr αποκάλυψε τα 5,5 εκατομμύρια του Αναστασιάδη, ακούστηκε από τον Τριανταφυλλόπουλο το εκπληκτικό οτι δεν θα έβγαζε τίποτα (ο Καψαμπέλης) αν η ομάδα του (Τριανταφυλλόπουλου) δεν έδινε τα στοιχεία...(δυστυχώς δεν έχω καταγράψει το ηχητικό ντοκουμέντο). Φαίνεται οτι, στην δημοσιογραφική πιάτσα, οι δημοσιογράφοι του press-gr ήταν από καιρό γνωστοί, αλλά κανείς δεν μιλούσε, ίσως γιατί πολλοί καλόβλεπαν την επιτυχία του και ήθελαν να την αντιγράψουν οι ίδιοι.
Η αποκάλυψη της υπόθεσης των 5,5 εκατομμυρίων του Αναστασιάδη και τα σχετικά δημοσιεύματα (εκβιαστικού χαρακτήρα σύμφωνα με τον ίδιο), τον ανάγκασαν να προσφύγει στην υπηρεσία Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος και να καταθέσει μήνυση τον Νοέμβριο του 2007. Το ίδιο συνέβει και για δεκάδες άλλες καταγγελίες εκβιασμού και συκοφαντίας, μία από τις οποίες αφορούσε διάπραξη κακουργήματος (η καταγγελία του πολιτικού συντάκτη του Βήματος κ.Β.Χιώτη), την οποία ο διευθυντής της υπηρεσίας κ. Μ. Σφακιανάκης απέστειλε στον εισαγγελέα, εκείνος διέταξε την άρση του απορρήτου για τη λειτουργία του blog, προκειμένου να βρεθούν οι διαχειριστές του αρχικά και οι καταχωρίσαντες το δημοσίευμα σε δεύτερη φάση, για να φτάσουμε στην αποκάλυψη του κ.Καψαμπέλη και στην αναζήτηση και άλλων επωνύμων δημοσιογράφων (ακούστηκε το όνομα του Γιάννη Παπαγιάννη, ο οποίος αρνήθηκε οτι ήταν ένας από τους διαχειριστές και οτι έγινε έρευνα στο σπίτι του). Το αποτέλεσμα στο blog ήταν (παροδικά μάλλον) ανέλπιστα ενθαρρυντικό: σταμάτησαν τα ανώνυμα δημοσιεύματα, αφού οι αρθρογράφοι τους γνωρίζουν οτι βρίσκονται υπό παρακολούθηση και παρέμεινε η δημοσιογραφία των απλών πολιτών. Μόνο τα θλιβερά (επώνυμα πλέον) κλαψουρίσματα του κ.Καψαμπέλη και της κόρης του, έμειναν να μας θυμίζουν ποιοί έγραφαν στο blog αυτό μέχρι πριν λίγες μέρες...
Η καταγγελία του κ.Χιώτη για εκβιασμό, βάσει της οποίας τελικά κινήθηκε η διαδικασία άρσης του απορρήτου και αποκαλύφθηκε τουλάχιστον ένας από τους διαχειριστές του blog, δεν φαίνεται και πολύ στέρεη και με κάνει να πιστεύω οτι ο σκοπός της επίθεσης στο press-gr, αφορούσε ξεκαθάρισμα λογαριασμών μεταξύ δημοσιογράφων και ένα σαφές μήνυμα για το ποιός εξακολουθεί να έχει το πάνω χέρι στην ενημέρωση σήμερα...

(συνέχεια στο τελευταίο μέρος)