Παρασκευή 28 Μαρτίου 2008

Σωστή η στάση του Αρχιεπισκόπου

Πολύς λόγος έχει γίνει για την απόφαση της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου της Ελλαδικής Εκκλησίας περί της "πορνείας" που συνεπάγεται κάθε "συζυγική"-συμβιωτική σχέση εκτός του Ορθόδοξου γάμου, με αφορμή το θέμα του Συμφωνου Ελεύθερης Συμβίωσης ("η Εκκλησία δηλαδή δέχεται και ευλογεί την παραδεδομένη τέλεση του Γάμου κατά το Ορθόδοξο Τυπικό ενώ θεωρεί πορνεία κάθε άλλη «συζυγική» σχέση εκτός αυτού"). Και όπως ήταν φυσικό, πολλές από τις αντιδράσεις εναντίον της απόφασης της Ιερας Συνόδου, εστιάστηκαν στον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών Ιερώνυμο. Είναι όμως αυτές δικαιολογημένες;
Κατά την άποψή μου όχι. Ο ρόλος του Αρχιεπισκόπου είναι να προεδρεύει της Ιεράς Συνόδου και όχι να λαμβάνει ο ίδιος αποφάσεις στα πλαίσια των συνεδριάσεών της. Τρανταχτή απόδειξη της διαφορετικής αντίληψης που έχει για τη συνοδικότητα, αποτελεί μία από τις πρώτες του προσωπικές αποφάσεις, να ξηλωθούν δηλαδή τα υπερυψωμένα έδρανα της αίθουσας συνεδριάσεων της Ιεράς Συνόδου στη Μονή Πετράκη, τα οποία είχε κατασκευάσει ο προκάτοχός του και έδιναν την αίσθηση «υπεροχής» του έναντι των άλλων. Επανήλθε έτσι το απλό τραπεζάκι που είχε και ο αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ, στο ίδιο ύψος με τα έδρανα των άλλων αρχιερέων.
Είχαμε συνηθίσει τον μακαριστό Χριστόδουλο σε ρόλο πρωταγωνιστή, που επέβαλε τις απόψεις του μέσα στην Ελλαδική Εκκλησία, οι οποίες γίνονταν αποδεκτές από αυτήν, λόγω της μεγάλης δημοφιλίας του και της επιρροής του στην Ελληνική κοινωνία. Κανείς δεν είχε τη δύναμη να τα βάλει μαζί του, ακόμα και όταν η επικοινωνιακή τακτική του οδηγούσε σε μη παραδεκτές για την παράδοση της εκκλησίας πρακτικές ("ελάτε και με το σκουλαρίκι").
Σε αντίθεση με το παρελθόν, ο σημερινός Αρχιεπίσκοπος με την σεμνότητα που τον διακρίνει, έχει παραμερίσει τις προσωπικές του φιλοδοξίες και δέχεται στωικά τις αποφάσεις της πλειοψηφίας της Ιεραρχίας. Δεν παρέμεινε σιωπηλός. Ζήτησε να ενημερωθεί από την πολιτεία για τις εξελίξεις ώστε να έχει μία πιό ολοκληρωμένη εικόνα για τον νέο νόμο, αλλά σε καμμία περίπτωση δεν πίεσε για απόσυρση του νομοσχεδίου, ούτε καταδίκασε το περιεχόμενό του. Εξέθεσε τις απόψεις του, εμφανίσθηκε διαλλακτικός και κράτησε χαμηλούς τόνους: «Η ζωή προχωράει και εμείς πρέπει να μαθαίνουμε να ξεπερνάμε τις δυσκολίες της. Θα το αντιμετωπίσουμε με σύνεση και ψυχραιμία» . Δεν υπολόγισε όμως τις πιό σκληροπυρηνικές απόψεις άλλων ιεραρχών, όπως ο μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Άνθιμος ή ο Καλαβρύτων Αμβρόσιος, που μεταξύ άλλων δήλωσαν την επιθυμία τους να προειδοποιηθούν (!) όσοι ορθόδοξοι υπογράψουν «σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης», για πιθανές συνέπειες! Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, αντίθετα, τόνισε οτι «τα μέλη της Εκκλησίας πορεύονται με βάση το Ευαγγέλιο, τους κανόνες της Εκκλησίας και την τάξη των Οικουμενικών Συνόδων, την αγιοπνευματική παράδοση. Επομένως τα όρια είναι περιορισμένα και στο θέμα αυτό η Εκκλησία δεν έχει δυνατότητα ούτε εκπτώσεων ούτε παρεκκλίσεων». Ωστόσο εξέφρασε τον σεβασμό του σε εκείνους που θέλουν κάτι ξεχωριστό από την Εκκλησία. «Υπάρχει η επιλογή ορισμένων ανθρώπων που έχουν ορισμένα προβλήματα, να ρυθμίσουν με τον δικό τους τρόπο τη ζωή τους. Αυτό δεν μπορεί η Εκκλησία να το ελέγχει με αναγκαστικούς τρόπους, με αστυνομικά μέτρα».
Πιθανώς αν αποφάσιζε να λειτουργήσει όπως ο προκάτοχός του (1), να μην έβγαινε ποτέ μία τόσο σκληρή ανακοίνωση από την Ιερά Σύνοδο. Αλλά αυτός είναι ο Ιερώνυμος, με σεβασμό στην πλειοψηφία της Ιεραρχίας, παρ'ότι αυτός ο σεβασμός μπορεί να εκληφθεί ως αδυναμία. Άλλωστε η σκληρή αυτή απόφαση της πλειοψηφίας της Ιεράς Συνόδου, που βγάζει πόρνους περίπου τους μισούς Έλληνες (μεταξύ των οποίων και μένα), απέδειξε και την άκρως συντηρητική νοοτροπία που διακατέχει την πλειοψηφία της σύγχρονης Ελλαδικής Εκκλησίας. Από την άλλη πλευρά, βέβαια, κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει τους ιεράρχες για την απόφασή τους, αφού αυτή βασίζεται στην αυστηρή ερμηνεία του Ευαγγελίου και των λόγων του Ιησού (2). Επομένως η στάση του Ιερώνυμου, ως προκαθήμενου της Ελλαδικής Εκκλησίας είναι απολύτως σωστή και απορρέει από τον περιορισμένο του ρόλο και την επιβεβλημένη συμμόρφωσή του στις αποφάσεις της πλειοψηφίας. Τα μέχρι τώρα δείγματα γραφής του εντυπωσιάζουν με ένα θετικό τρόπο και δείχνουν οτι κάτι αλλάζει στην εικόνα που πρέπει να προβάλλει ο προκαθήμενος της Ελλαδικής Εκκλησίας.

(1)Παραθέτω την άποψη που είχε διατυπώσει ο μακαριστός Χριστόδουλος για τις προγαμιαίες σχέσεις. Έχει ενδιαφέρον η προσεκτική καταληκτική τοποθέτησή του, σε διαφορετικό μήκος κύματος από την πρόσφατη απόφαση της Ιεράς Συνόδου.
(2)Ο Μαύρος Γάτος χρησιμοποιεί αποσπάσματα από την Επί του Όρους Ομιλία του Χριστού, για να καταδείξει την ουσία του Ευαγγελίου σε σχέση με την μοιχεία. Ο μακαριστός Χριστόδουλος επισημαίνει την ταύτιση της μοιχείας με την πορνεία (Ματθ. 5:32). Όποιος επιθυμεί να διαβάσει τις διάφορες εκδοχές της Βίβλου στο πρωτότυπο, παραπέμπω στο πολύ καλό (δωρεάν) πρόγραμμα Τhe Word.

2 σχόλια:

Μαύρος Γάτος είπε...

Εξαιρετική ανάλυση, δεν την είχα διαβάσει. Την καλησπέρα μου

(ένας σύν-πόρνος)

Μαύρος Γάτος είπε...

ή μάλλον, φυσικά, "πόρνος"