Το δράμα των πυρόπληκτων

Είναι τέτοιες στιγμές που ξυπνάει από τον λήθαργο και την απάθειά του ο Έλληνας και αναδεικνύονται οι αρετές του: η αλληλεγγύη, το φιλότιμο, η προσφορά. Είναι συγκινητική η συνεισφορά των συνανθρώπων μας τόσο σε χρήματα και υλικά αγαθά, όσο και σε προσφορά έργου. Ακόμα και συνταξιούχοι, άνθρωποι που η διαβίωσή τους είναι ούτως ή άλλως προβληματική, έδωσαν το παρόν. Ειδικά αυτή η καταστροφή, ήταν ασύλληπτη σε μέγεθος, γιατί συνδυάστηκε με μεγάλες ανθρώπινες απώλειες, με σβήσιμο από το χάρτη αρκετών χωριών και με αφανισμό της κτηνοτροφίας και της γεωργίας σε μεγάλη έκταση. Πρόκειται για δράμα, γιατί ολόκληρες οικογένειες έμειναν στο δρόμο, εγκαταλείποντας ότι είχαν χτίσει με κόπο και ιδρώτα στο έλεος της φωτιάς. Ούτε τα στοιχειώδη δεν πρόλαβαν πολλοί να πάρουν μαζί τους. Πρόκειται για δράμα γιατί είδαν συνανθρώπους τους να καίγονται ζωντανοί μπροστά στα μάτια τους και έμαθαν για το χαμό συγγενικών τους προσώπων. Πρόκειται για δράμα γιατί άνθρωποι που ζούσαν από τη γή (χωράφια, ελιές) θα χρειαστεί να ξεκινήσουν από την αρχή σε ένα τόπο αφιλόξενο πλέον, που δεν ξέρουν πότε θα τους ξαναδώσει σοδιά. Πρόκειται για δράμα, γιατί καταστράφηκε όλη τους η ζωή, το τοπίο τους, τα ζωντανά τους, και για τον άνθρωπο της πόλης αυτό δεν γίνεται απόλυτα αντιληπτό, γιατί δεν το έχει βιώσει. Είναι συναισθηματικό το δέσιμο για ανθρώπους που δεν έφυγαν ποτέ από τον τόπο τους, έζησαν σε αυτό όλη τους τη ζωή και τώρα στα γεράματα για πολλούς από αυτούς ο κόσμος τους πλέον κατέρρευσε. Διάβασα για την χθεσινή αυτοκτονία ενός ογδοντάχρονου απελπισμένου αγρότη που έχασε όλη του την περιουσία στη φωτιά. Είναι τραγικό αυτό που συμβαίνει. Γιατί είναι εντυπωσιακές και δραματικές οι εικόνες που βλέπουμε απο την τηλεόραση, αλλά τα φώτα της δημοσιότητας κάποια στιγμή θα σβήσουν και όλοι αυτοί που συνωστίζονται στις ουρές των τραπεζών για να πάρουν το πρώτο αρχικό βοήθημα, θα μείνουν μόνοι να κοιτάζουν τα αποκαϊδια και θα προσπαθούν να μαζέψουν τα συντρίμμια τους. Τότε θα είναι ακόμα πιο δύσκολο. Και δεν είναι τόσο η υλική στήριξη που χρειάζονται μετά το αρχικό σόκ και το πρώτο χρηματικό βοήθημα, όσο η ψυχολογική βοήθεια. Είναι ένα δράμα που έχει αφήσει ανεξίτηλα τα σημάδια του στις ψυχές και που θα χρειαστεί πολύς καιρός για να ξεπεραστεί. Είναι χρέος της πολιτείας να βοηθήσει οργανωμένα και προς αυτή την κατεύθυνση, με εξειδικευμένους γιατρούς, ψυχολόγους, και κοινωνικούς λειτουργούς, όπως συμβαίνει σε όλο το κόσμο στις αντίστοιχες περιπτώσεις μαζικών καταστροφών. Απαιτείται μία προσπάθεια διαρκείας, για να μπορέσουν να επουλωθούν οι βαθειές πληγές που άφησε η φωτιά.